 |
dinsdag, april 22, 2003
Gazellig Van sommige dingen kan ik echt heel pissig worden. En dan heb ik het over de in verhouding gezien kleine onzinnige dingen. Zo heb ik nu last van driftige moordneigingen jegens mijn stalen ros. Hoe erg kan een fiets rammelen, vraag ik mij af. Het vervelende is dat er hard tegenaan schoppen in dit geval niet werkt, want mijn achterspatbord en vork zitten gewoon helemaal los. Normaal gesproken reiken mijn fietsenmakerkwaliteiten tot het niveau van hard schoppen tegen het stukje fiets dat ergens tegenaan loopt, en dat werkt altijd wonderwel. Nu is het gerammel wat mijn fiets voortbrengt, voornamelijk op hobbelige stukken maar waar zijn die niet in Amsterdam, redelijk oorverdovend en ik merk al dat ik de neiging heb een permanent verontschuldigend gezicht op te zetten, zodat de mensen die verstoord opkijken uit hun wandeltrance kunnen zien dat het mij ook spijt. Morgen gaat mijn rijwiel gezellig naar de echte fietsenmaker en wordt ie voorzien van een gloednieuw spatbord. Dan kan ik weer rustig fietsen, want door al dat lawaai vond ik fietsen de laatste tijd helemaal niet meer leuk. Al had ik wel net vandaag de perfecte oplossing gevonden: hoofdtelefoon in mijn mobiel pluggen en de radio aan op maximaal volume. 0 reacties |
