Kroning tot warhoofd (en welkom terug Yoka!)

Ik ben terug van vakantie, maar daar zal ik later nog wel wat over vertellen. Hoogtepunten... een oog-in-oog ontmoeting met in het wilde oerwoud levende kannibalen die de kookpot reeds op hoog vuur hadden opgewarmd om mijn sappige ledematen in gaar te stoven. Niet zo geloofwaardig? Heel goed, u bent een oplettend mens.

Hoe dan ook, de kroning tot warhoofd gaat om mijzelf, want ik ben nogal een chaoot. Een van de toppunten vond vandaag plaats, naast alle gevallen van alledaagse beslommeringen als allerhande op vergeten plaatsen achtergelaten spullen (hoofdzakelijk sleutels). Ik heb de prachtige eigenschap mijn sleutelbos altijd volstrekt zonder aandacht ergens neer te gooien, als ik bijvoorbeeld iets aan het zoeken ben vlak voor ik wegga. Zo belanden mijn sleutels dan ergens tussen de hopen rotzooi in mijn kamer. Ik kan echt staan vloeken en tieren als mij dit overkomt, want het spreekwoord over de ezel in het algemeen etcetera is taalkundig heel schitterend hoor, maar ik heb mij dus al honderden malen aan dezelfde kutsteen gestoten.
Vandaag liep ik de deur uit en kwam ik luttele minuten later achter het verbijsterende feit dat ik mijn sleutels binnen had laten liggen. Dit is op zich niet zo erg want ik heb een huisgenoot en een moeder met een reservebos, maar die waren allebei niet thuis en het is hoe dan ook vervelend als je er met je jeugdige gezonde hersenen niet eens aan kan denken je sleutels mee te nemen. De verdere middag was de frustratie licht aanwezig en uiteindelijk heb ik voor mijn moeders huis (waarvan de sleutels ook aan de vergeten bos bungelen) gewacht op haar thuiskomst. Wat uren later wil ik van daar uit naar mijn eigen huis en ik bel mijn huisgenoot om te kijken of zij de deur kan open doen, maar zij is er niet. Dus bij de buren aangebeld blabla die doen de voordeur open, even uitleggen, afijn, met reservebos mijn eigen deur geopend. Toen dacht ik natuurlijk, waar bevindt de tot vergeten gedoemde bos zich eigenlijk. Ik zoek op de voor de hand liggende plaatsen (tussen de rotzooi op mijn bureau, tussen de rotzooi op mijn bank, tussen de rotzooi op de gangkast) maar vind ze niet. Even recapituleren... gisteravond thuisgekomen, dan gooi ik mijn sleutels meestal neer op een van bovengenoemde plekken, maar daar zijn ze niet. Welke tas had ik dan bij me? Dezelfde als vandaag. Oh. Laat ik voor de lol even kijken. Oh ja. Er zit ook een klein vakje in. Hee een bos sleutels. Hee mijn bos sleutels. Het schaamrood stijgt naar mijn kaken, maar naar de kaken stijgend schaamrood telt niet als niemand het ziet, alleen ben ik een zeer eerlijk mens. Vandaar: officiële kroning tot warhoofd 30 juli 2003. 30 juli is het toch? Check. Ja.
Tot gauw beste kijkers.
posted by Yoka at 7/30/2003 07:54:00 PM