 |
maandag, november 17, 2003
Snijboon
Het duurde even voor ik door had dat deze man een versierpoging deed. Het leek er ook niet naar, op het eerste gezicht. Het regende, ik stond mijn fiets los te maken. De man had een petje op en zag er wat verlopen uit, en ik dacht eerst dat hij om geld kwam vragen of iets dergelijks. Hij zei alles in volledige ernst, me strak aankijkend. "Heb je sms?" vroeg hij. "Sms? Op mijn telefoon?" (de man moest iets heel dringends doorgeven aan iemand, en dat kon alleen via sms, dacht ik nog.) De man knikte en ik zei ja. "Heb je een nummer?" vroeg hij. Nu begreep ik niet meer waar hij op aanstuurde, dus ik zei dom "Een telefoonnummer?" Hij knikte weer. "Eh ja, dat heb ik." "Mag ik dat?" zei hij. Het kwartje viel en ik zei halflachend en half stomverbaasd "Nee." "Oké," zei de man en hij liep weg. 0 reacties |
