De kerstboomkroket

Er was eens een kroket. Het was niet zomaar een kroket. Het was een kroket voor in de kerstboom. De kroket was nogal trots op zijn kerstboomlusje, maar hij werd erg gepest door de rest van de kerstversiering. Hij lag daarnaast, in een apart bakje. Toch riepen de sneeuwpoppen, kerstmannen, engeltjes en sterren de hele tijd nare dingen naar hem. Zoals "nepkerstbal, je hebt geeneens glitters". Dat klopte, want kroketten hebben geen glitters en deze was heel realistisch nagemaakt. Of ze zeiden "niemand koopt jou want je valt niet op in een groene boom". En zelf waren ze allemaal wit met rood of goud ofzo, dus dat zat dan wel goed volgens henzelf. De kroket baalde als een stekker. Want hij had een hekel aan kerstige kerstversiering. Vooral de kerstmannen en sneeuwpoppen jaagden hem de stuipen op het lijf. Ze hadden hele enge grijnzen op hun gezicht die nooit verdwenen. En de sneeuwpop had een wortel als neus. Dat vond de kroket niet normaal. Een wortel als neus. Dat is gewoon raar.

De kroket lag dagen te wachten tot hij gekocht zou worden door een kerstboomversierder. Maar iedereen kocht alleen maar enge kerstmannen en gemene engeltjes. De engeltjes waren hartstikke schijnheilig want die deden ook heel onaardig. Ze keken lief maar ondertussen maakten ze frituurgeluiden om de kroket te pesten waarna ze heel hard moesten lachen. Of ze zeiden dat hij bloot was omdat hij geen broodje had. Als er iemand bij de kerstversiering stond hielden ze zich gedeisd en dan vond iedereen ze schattig. De kroket was erg ontdaan door deze onrechtvaardigheid. Zelf was hij zo blij dat er eens wat anders was om in een kerstboom te hangen. Hij dacht dat de mensen weleens genoeg zouden krijgen van die kerstmannen enzo. Maar het leek alsof hij niet eens opviel.
Het ergste vond hij het als de kerstmannen "ho ho ho" gingen roepen om hem kwaad te maken. Als de kerstmannen "ho ho ho" riepen, werd de kroket onpasselijk en ging hij rare geluiden maken. Daar konden de andere kerstversieringen dan uren om gieren. Zo oneerlijk was dat, want hij kon er ook niks aan doen dat hij er misselijk van werd!
Eén keer had de kroket durven zeggen "je bent zelf stom kerstman want je hebt een heel dikke buik". Een moment had hij zich licht euforisch gevoeld, maar toen zei een sneeuwpop: "En jij bent gevuld met onduidelijk uitziende ragout, lelijke kroket". Daar kon hij niks tegenin brengen en sindsdien hield hij dan maar zijn mond.

Na weken van pesterijen en geroddel achter zijn rug, dacht de kroket dat hij binnenkort wel bij de koopjes zou worden gelegd. Dat was de grootste nachtmerrie voor een kerstversiering! Bij de koopjes worden gelegd voordat kerst geweest was, was de grootste vernedering die je je kon voorstellen. Bang lag hij te wachten tot het moment van waarheid zou komen.

Maar de kroket hoefde niet te vrezen. Op een dag kwam Ted langs de kerstversiering. Ted had een snackbar en de snackbarkerstboom moest nog slingers hebben. Daar liep hij naar te zoeken toen hij de kroket zag liggen. "Ja!" riep hij uit. "Een kerstboomkroket, wat een wonder!". De kroket durfde haast niet te kijken want even dacht hij dat zo'n stomme sneeuwpop hem weer in de maling aan het nemen was. Maar Ted was echt opgetogen. Hij bewonderde de kroket en hield hem voorzichtig in zijn hand. "Wat zal deze schitterend staan tussen mijn kerstboomhamburgers en kerstboomfrietzakken!". De kerstmannen, sneeuwmannen, engeltjes en andere arrogante kerstversieringen keken stomverbaasd toe en de kerstman vergat zelfs om te glimlachen en "ho ho ho" te zeggen. Ted had niet eens een blik op hen geworpen. Dat was nog nooit gebeurd. Maar Ted van snackbar Ted Kroket was nog nooit zo blij geweest met zijn kerstboom, die trouwens wit was en van plastic. En de kroket kreeg veel aandacht in de snackbar want hij was de meest bijzondere kerstbal die de bezoekers ooit hadden gezien.

posted by Yoka at 12/18/2004 06:29:00 PM