 |
zondag, april 03, 2005
Flipsen Een klein aapje kroop op mijn hoofd. Ik zei tegen het aapje van hallo dat kan zomaar niet, ik heb bovendien mijn haar net geföhnd. Nou, daar had het aapje lekker niks mee te maken. Ik gaf hem een banaan en vroeg hoe hij heette. Het aapje heette Flipsen zei hij, zonder achternaam. Ondertussen had Flipsen van de banaan een bal gekleid die hij zonder pardon tegen de muur gooide. Het stond eigenlijk best goed tegen de zachtgele verf, die bananenspetters. Ik vroeg aan Flipsen of hij dan niet gelijk wat vlechtjes in mijn haar kon maken, nu hij er toch zat en alles. Liever legde hij er kleine knoopjes in, maar dat vond ik niet goed natuurlijk. Hij begon dan maar een liedje te neuriën, iets van The Monkees geloof ik. We gingen een stukje wandelen en iedereen keek er flink van op. Ja, een neuriënd aapje zie je niet vaak. Onderwijl reikte ik hem af en toe een pindanootje aan, die we hadden gekocht bij Albert Heijn. Hij had liever pindakaas gehad want dat had hij nog nooit gegeten, maar toen ik hem liet lezen dat er 'extra smeuïg' op stond, hoefde hij niet meer. En boterhammen vond hij ook raar klinken. Hij gooide de pinda's in de lucht en ving ze in zijn mond. Dat vereiste nog best wat moeite want ik moest voortdurend heen en weer springen. Toen Flipsen een hoedje met een bewegende staart begon na te doen had ik er geen zin meer in en heb ik hem van mijn hoofd gehaald. Hij ging nog even buiten spelen. Ik had honger en at een banaan. 0 reacties |
