 |
zondag, mei 08, 2005
Hagelslag Ineens had ik de smaak van boterham met vruchtenhagel in mijn mond. Dat was gek want ik was het niet aan het eten. Ik was niks aan het eten maar een spijker in de muur aan het slaan met een grote hamer. Meer zin had ik om te zagen, alleen kon ik met zagen het schilderijtje niet ophangen. Door de smaak van vruchtenhagel kreeg ik het liedje van Fruitella in mijn hoofd. De reden was onduidelijk, al kon het ermee te maken hebben dat beide producten trots vermelden met echt vruchtensap bereid te zijn. Een fascinerend gegeven, maar vooral: wie kan het een reet schelen. Vrij snel daarna was ik het Duo Penotti liedje aan het fluiten en sloeg ik van de weeromstuit met de grote hamer op mijn duim. Er volgden kreten als 'gloeiende gloeiende' en het duurde niet lang voordat de hamer zich uitputte in excuses. 'Je moet je kop houden' vertelde ik de hamer, 'het was mijn eigen schuld, ruggegraatloos stuk vreten.' Hij boog het hoofd en liet me verder met rust. Inmiddels had ik flinke trek gekregen. Ik besloot vruchtenhagel aan te schaffen om daar mijn brood mee te beleggen. Om duistere redenen kwam ik thuis met smeerkaas en daar had ik dus helemaal geen trek in. Ik at ontbijtkoek, werd misselijk en bracht de verdere avond door op de bank. Verdomde vruchtenhagel. Nergens goed voor. 0 reacties |
