Jij, Brandsma, jij!

Kiki, de oproerkraaier, zaait onrust in mijn comments door me 'stom' te verklaren en men tot opstand te bewegen omdat ik te weinig stukjes schrijf. Verder bestookt ze mij per mail en in levende lijve met dreigementen die variëren van 'ik haal je uit mijn favorieten' tot 'deze vriendschap is óver'.
En, eerlijk is eerlijk, daar ben ik gevoelig voor. Ik heb dan een hekel aan mensen, ik wil natuurlijk wel dat iedereen van mij houdt.
De reden van de oorverdovende stilte is vrij complex. Ik begin erover omdat mijn lezers best een verklaring verdienen, omdat het dan allemaal misschien wat minder zinloos lijkt. Zodat ik geen simpele neuspeuteraar lijk, maar het ongrijpbare enigma dat ik uiteraard ben. Hoewel dat niet echt logisch klinkt hè. Dat doet er niet toe vind ik. 'Ongrijpbaar enigma' is gewoon een term die ik graag gebruik om mezelf aan te duiden.
De reden is dat ik het verschrikkelijk druk heb ik gehad. Jongens wat druk. Niet normaal meer druk. Druk zonder tussenpozen. Ik heb het altijd druk. Druk met me niet laten grijpen. Met raadselachtig zijn. Met boterhammen smeren ook. En dingen opdrinken. Water. Thee. Et cetera. Met babydieren aaien en ze zoetgevooisde dingen toefluisteren. Met existentiële levensvragen. Met zitten. En lopen. En slapen. Fietsen. Beetje dansen. Béétje rennen. Met van alles moeten en daar de helft van vergeten. Met naar vakantie verlangen. En sip naar mijn saldo kijken. Met een triljoen belangwekkende zaken, u ziet het.
De kabouters laten ook weinig tot niets van zich horen. Het laatste wat ik vernam is dat ze allemaal aan het breien zijn. Vanwege de kou. Ze komen truien en sjaals tekort.
Ik heb overigens De Da Vince Code gelezen. Dat u dat weet. Mijn hooggespannen verwachtingen om het boek ernstig te haten bleken helaas niet uit te komen. Dat stelde me even teleur, veroorzaakte verwarring en verbijstering maar ik vond de kluts terug en durf nu grootmoedig te zeggen: ja ik vond De Da Vinci Code een spannend boek. Alle braakimitaties en anti-gevoelens die ik voorheen tentoonspreidde ten spijt. Heeft iedereen trouwens wel Dagboek van een geisha gelezen? Dat moet namelijk. Die vond ik echt Heel Goed. Mooi enzo. Lezen.
Nu mag u weer uit neus of oor gaan eten want ik stop met dit stukje. Voor ik al mijn kruit verschoten heb en het weer zo lang duurt voor de volgende publicatie. Wees gegroet.
posted by Yoka at 1/26/2006 09:17:00 PM