 |
vrijdag, maart 17, 2006
Wat ben ik toch een nietsnut Dit is een memo aan mijzelf. Er zijn verscheidene dingen waarvan ik al treurigmakend vaak heb geroepen dat ik ze ab-so-luut ga leren. Alleen kan ik ze allemaal nog steeds niet. En dat is ontmoedigend. Ik wil alles kunnen, en voor alles kunnen moet je nu eenmaal oefenen maar dat doe ik dus niet. De dingen die ik van mezelf moet leren: - Zonder handen fietsen: door een traumatisch ongeval in mijn prille jeugd waaraan ik een litteken op mijn kin heb overgehouden durf ik sinds die tijd mijn stuur nimmer los te laten. Maar hallo! Zonder handen fietsen moet je gewoon kunnen. - Op mijn vingers fluiten: zeer, zeer frustrerend dat ik dat niet kan. Ik wil grote afstanden kunnen overbruggen met mijn gefluit en optredende artiesten aanmoedigen enzo. - Meer dan drie glazen tegelijkertijd kunnen dragen: sinds ik een stoutmoedige poging waagde om vier bierglazen te tillen waarbij er onmiddelijk een glas genadeloos op de grond uiteenspatte, heb ik het uit angst voor drankverspilling nooit meer durven proberen. Dat moet veranderen want het is behoorlijk onhandig in sociale situaties. - Op hoge hakken lopen. En dan bedoel ik hóge hakken. Het is al tijden mijn plan om hóge hakken aan te schaffen waarop ik vervolgens kan leren om elegant, sexy edoch comfortabel een dag lang te lopen. Nu voel ik me ontzettend lui en passief dus ga ik maar eens iets nuttigs doen ofzo. Tips zijn trouwens welkom. Hoe heb jíj je luiheid wat betreft het leren van nieuwe dingen overwonnen? Of wat is het geheim van op je vingers fluiten? Dat soort dingen, ze zijn welkom. 0 reacties |
