|
woensdag, mei 17, 2006
Een confrontatie met de natuur Ik ben net in mijn enkel gebeten door een heel boze kabouter die met een belerend wijsvingertje snauwde dat ik verdomme weer eens iets moet schrijven. En zoals jullie weten respecteer ik kabouters ten zeerste en laat ik zelfs zo'n agressief verzoek niet onbeantwoord. Ook al vind ik het persoonlijk nogal onaardig om meteen te gaan bijten. Kennelijk was deze kabouter echt heel kwaad. Dat kan natuurlijk. Ik weet alleen niet of ik nu nog graag met blote enkels in de buurt kom van kabouters. Maar ja. Omdat ik nu iets moet schrijven is dit stukje er. Dus kan ik net zo goed het volgende met u delen. Ik heb iets verrassends meegemaakt. Ik ben de pissebed enorm gaan waarderen. Eerlijk waar. Ik zat in een grasveldje met grassprietjes te spelen toen er een pissebed langswandelde. En ik dacht: ach, ook al hebben ze zo'n stomme en vieze naam, ik zal toch even met deze kreeftachtige spelen. Nou goed, dat dacht ik niet. Ik wist toen nog niet dat pissebedden behoren tot de kreeftachtigen. Ze hebben zelfs kieuwen. Jaja. Maar goed, ik liet de pissebed op mijn grassprietje kruipen en toen viel hij daar vanaf en belandde als een balletje weer op de grond. Als een balletje! Wauw! Dat zag er zo mooi uit! Ik liet hem nog een paar keer een balletje worden, hem ondertussen trots aan alle omstanders tonend. Die dat bijna allemaal al wisten maar daar gaat het even niet om. Wat was de pissebed plots een prachtig dier, een waar wonder der natuur. Kijk maar, normaal is de pissebed een niet echt spectaculair en in sommige ogen beetje viezig beestje: Maar als balletje is hij werkelijk volmaakt: Ik had nooit gedacht dat ik de pissebed nog eens zou gaan rekenen tot de door mij gewaardeerde kleinere dieren. Behalve de naam. Die is gewoon best wel goor. 0 reacties |