 |
dinsdag, augustus 31, 2004
Geen zin
Hallo, ik groet u vanuit mijn huis. Wat ik u nu zoal kan melden is dat ik een hele leuke vakantie heb gehad; dat cornflakes lekker is en Milky Way chocopasta wat minder; dat Herman Brusselmans een toffe schrijver is; dat ik nu geen zin heb om een stukje te schrijven; en dat ik er daarom mee ophoud. Tot wanneer ik wel zin heb om een stukje te schrijven. 0 reacties zondag, augustus 15, 2004
Weggeweest
Fietsend door Amsterdam verbaasde ik me over de vele Nederlandse auto's die ik zag rijden. Zo snel raakt een mens geconditioneerd door zijn of haar omgeving. Na een week enkel zwartwitte nummerborden met CH of D gezien te hebben, waartussen sporadische geelzwarte opvielen, ben ik in terug in Nederland nog steeds geprogrammeerd om de thuisplaten als uitzondering te beschouwen. Conditionering gaat razendsnel, dat merkte ik aan meer dingen. Zo struikelde ik in mijn vakantieaccomodatie de eerste paar keer nog akelig over de drempel van de wc bij het naar buiten gaan; al gauw stapte ik er automatisch óp. Dit alles onbewust. Je leert dingen zonder dat je het merkt. Dat heb ik ook veel met lichtknoppen. In het huidige huis van mijn moeder, waar ik ook gewoond heb, grijp ik automatisch naar de lichtknop in de badkamer, alleen denkt mijn hoofd dat het om de lichtknop in mijn eigen huis gaat. Zo dichtbij zitten mijn oude en mijn nieuwe huis in het gewoontelaatje van mijn onderbewustzijn. Bij diezelfde lichtknop in de badkamer van mijn moeder had ik eerst een ander probleem: die knop is een touwtje dat ik blind kon vinden. Nadat ik er niet meer woonde werd het touwtje ingekort en tijdenlang greep ik er tien centimeter onder. Nu is dat ook onder controle. Door dit soort dingen raak ik bevreemd over mijn eigen gestel. Hoeveel gebeurt er eigenlijk in mijn hersencellen waar ik geen enkele weet van heb? Wat een raar idee. Ik verlaat u trouwens weer, want morgen ga ik voor de tweede maal op vakantie, nu voor twee weken. Wie weet zie ik onderweg nog kans u in te lichten over mijn reis. Tot dan! 0 reacties zaterdag, augustus 07, 2004
Vakantie
Zo, net een lange draaidag achter de rug voor een commercial die vanaf 17 augustus te zien zal zijn. Morgenochtend vroeg vertrek ik naar mijn vakantiebestemming, dus u zult het even zonder me moeten uitzingen. Adio. 0 reacties vrijdag, augustus 06, 2004
0 reacties woensdag, augustus 04, 2004
Wel gek maar niet goed?
Dat is dus niet de eerste keer dat dit gebeurt. Bestaat er zoiets als vroegtijdige vergeetachtigheid? Zijn de onthoudcellen in mijn hersenen zich één voor één aan het zelfvernietigen? Welke gemene spelletjes speelt mijn psyche met mij? Word ik gek? Is dit een teken? Is er nog iemand anders die dit heeft? Iemand van onder de vijfentwintig bedoel ik? Of heb ik die ziekte dat je lichaam te snel groeit waardoor je op je 10e tachtig lijkt, maar dan alleen in mijn brein? Ik zeur ook weleens als een bejaarde (kan die muziek wat zachter, wat zijn dat voor manieren, vroeger was alles beter) dus het is niet geheel onwaarschijnlijk. Want het is toch niet normaal om zulke dingen te doen. Toch? Je twee uur later realiseren dat je thee nog op het aanrecht staat te trekken? 0 reacties |
