 |
zaterdag, oktober 30, 2004
0 reacties donderdag, oktober 28, 2004
Jeeee!
Richards To Play Depp's Father Hollywood hunk Johnny Depp's wish has been granted - Rolling Stones guitarist Keith Richards is set to play his father in Pirates Of The Caribbean: Treasures Of The Lost Abyss. Depp has admitted that he based his character Captain Jack Sparrow on the aging rocker when he shot the 2003 hit Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl, and now the stars are reportedly set to team up on screen. Earlier this year, Depp was alleged to have expressed an interest in Richards playing his father. The sequel is set to begin filming in February, with director Gore Verbinski taking the helm again. Van: IMdB 
0 reacties woensdag, oktober 27, 2004
Blegh jakkes bah
Na de post hieronder, welke de brutale muizen betrof die zich tegoed hadden gedaan aan het kattenvoer, had ik zeer snugger het keukenkastje open laten staan zodat Boef die rotmuizen te lijf kon gaan. Verder hoefde ik natuurlijk geen opengereten muizenlijfjes aan te treffen, maar zolang ze gewoon verdwenen vond ik het best. Uiteraard was dit te mooi om waar te zijn, en aldus treed ik vanavond de woonkamer binnen om daar een muis rond te zien lopen zonder een kattenbek eromheen. Meteen roep ik Boef tot de orde en zet ik hem bij de muis in de buurt. Het beestje (de muis) bleek reeds versuft van waarschijnlijk de eerdere aanvallen van mijn kat. Wat te doen, wat te doen! Boef was inmiddels vrolijk met de muis aan het spelen, van het ene pootje naar het andere pootje slingeren, u kunt het zich wel voorstellen. En dus heb ik zojuist iets voor het eerst in mijn leven gedaan: ik heb de muis bij zijn staart opgepakt, ieeek! Vervolgens in een plastic zak gestopt en die in de vuilnisbak gegooid. Muisonvriendelijk of niet, ik wist niet wat ik anders moest doen en daarbij vind ik muizen hartstikke vervelend! Mijn handen zijn gewassen en de muis is uitgeschakeld. Nu is het wachten op een dappere man die de muis geheel uit huis verwijderd. Jekkie. 0 reacties dinsdag, oktober 26, 2004
0 reacties donderdag, oktober 21, 2004
Voortaan even afkloppen Gisteren hadden we het over Boef. Dat het een raar beest is dat zijn eigen staart probeert te vangen; op hoge randjes ligt, zich omdraait en dan naar beneden valt, en overal opspringt waar het niet mag. Maar dat we nog nooit thuiskwamen of opstonden en een ravage aantroffen van kapotte dingen door Boefs toedoen. Vanochtend miauwt Boef zijn bekende ik-wil-aandacht-mauw. We hadden hem in de woonkamer gezet met de deur dicht want vannacht was hij iets te bijtgraag. Achter dichte deuren kan hij enorm gaan miepen maar dat is meestal pas als we al wakker zijn. Ik ging snel kijken want al weet ik dat hij meestal zit te janken om niets, het blijft zo'n zielig geluid. Hij lag niet op sterven en er was ook niets te zien in de woonkamer. Honger dus waarschijnlijk. Met een slaperig hoofd loop ik de keuken in. De woorden van gisteren klinken ineens erg helder ik mijn hoofd wanneer ik aanschouw dat de grote plant van de plank is gedonderd, waarbij een lamp en een glazen kan zijn meegekomen, en dat de vloer, de magnetron en de kattenbak zijn bedekt met aarde. Boef is nu officieel Nomen Est Omen ambassadeur en volgens mij ook telepathisch begaafd (of beschikt over geavanceerde afluisterapparatuur.) 0 reacties dinsdag, oktober 19, 2004
De stomme dingen des levens
Er zijn van die dingen in het leven die je, bij nader inzien, een stuk slimmer had kunnen aanpakken. Je gezonde verstand gebruiken is meestal de oplossing in dit soort situaties. Zo was er dit weekend het Luchtbed Opblaas Incident. Het speelde zich af in het gezellige huisje van Inge te Haarlem, waar ik mocht logeren op een vers aangeschaft luchtbed. Het luchtbed werd opgepompt met een vers aangeschafte pomp die bediend werd door de man des huizes, Bart. Tijdstip: 05.15. Een luchtbed oppompen is hoe dan ook een redelijk ridicule aangelegenheid. Ik kan me niemand voorstellen die gracieus een luchtpomp kan bedienen, want alleen het pompgeluid werkt al danig op de lachspieren. Daarbij gaat het meestal niet erg rap en moet je best lang rare kniebuigingen maken op de pomp. 
Het is weer wat anders als na een half uur pompen het luchtbed nog halfzacht is en je de grond voelt als je er op gaat liggen. Dit was het geval in deze specifieke situatie, in het holst van de Haarlemse nacht. Een kwartier later was er weinig veranderd. Bart zweette inmiddels peentjes van de inspanning, terwijl Inge en ik melig waren van al het gepomp. Het was uiteindelijk Inge die een uitzonderlijk gezond verstand tentoonspreidde. Bart werd tijdelijk ontheven van het pompen zodat Inge de tuut kon inspecteren.(De woorden tuut en pompen zijn die nacht vele malen gevallen. Dit kwam de meligheid zeer ten goede.) De tuut was het opblaasgat op het luchtbed. Er zat ook een tuut aan de pomp en die bleek groter gemaakt te kunnen worden. Ineens paste de pomptuut beter op de luchtbedtuut en wij aanschouwden hoe binnen luttele seconden het luchtbed bol stond van de lucht. Een kwestie van "door een groter gat kan meer lucht". Heel logisch natuurlijk, en zeer gezondverstandig van Inge. Bart streek na al dit gepomp uitgeput op zijn bed neer en ik sliep heerlijk op het luchtbed. Zo ziet u maar. Als na drie kwartier het luchtbed nog steeds niet hard genoeg is, is de kans zeer groot dat er iets mis is met de pomptuut of de luchtbedtuut. Dat zijn nou... van die stomme dingen des levens. Een nieuwe serie van yokaverbeek.nl 0 reacties donderdag, oktober 14, 2004
Schets uit het dagelijks leven
Het is bijzonder hoe snel je kunt dalen in de achting van een enge gelkrullenkerel die jonge meisjes op straat naroept. Ik stopte even met fietsen om iets uit mijn tas te pakken en prompt hoor ik vanaf het trottoir: "Hee psst schatje, hoe gaat het." Deze engerd trof mij in een slechte bui, en tegen mijn normale reactie (negeren) in, riep ik "Houd je kop". "Ach, excuses dat ik je lastigviel op zo'n onfortuinlijk moment" antwoordde de engerd beleefd. Goh, dat was aardig! U dacht toch niet echt dat enge gelkrullenkerels die meisjes op straat naroepen zoiets eloquents zouden zeggen? Dat zei hij dus niet. De engerd zei: "Tsss bitch." "Goorlap" antwoordde ik geërgerd. Met veel gevoel voor taal en bijzonder orgineel gevonden snauwde de engerd vervolgens: "Hoer." Ik fietste weg en vroeg me af wat de engerd had verwacht van zijn toenaderingspoging. Had ik dan toch moeten aanbieden om me uit te kleden bij hem thuis? 0 reacties woensdag, oktober 13, 2004
Neederland
Ik vind Nederlanders af en toe ZÓ vervelend. Gisteren had ik weer zo'n emigreermoment. Ik zat in de bioscoop, sneak preview, en het bleek Snowfever te zijn. Nu had ik ook liever een andere film gezien, maar ik vind het altijd leuk om Nederlandse dingen te zien (vanwege collega's, omdat ik er zelf ook weleens auditie voor heb gedaan, en omdat Nederlandse films ook heel leuk kunnen zijn). Bij de titel liepen er al mensen de zaal uit. Daar word ik echt heel kwaad van. Ik hoopte vurig dat de zaalverlaters op de trap zouden struikelen en op hun hoofd zouden landen. Dit gebeurde helaas niet. Wel was onmiddelijk de toon gezet voor de rest van de onvolwassen bioscoopbezoekers, die, als een film Nederlands gesproken is, kennelijk vinden dat ze zich aan geen van de bioscoopregels hoeven te houden. Zo werd er de hele tijd doorheen gepraat door een rij jongens achter me. Ze vonden zichzelf bijzonder grappig en hoopten waarschijnlijk dat de rest van de zaal ook in een deuk zou komen te liggen. Hun geestigheden kwamen er in het kort op neer dat ze, a: de film voorspelbaar vonden, b: de film heel erg slecht vonden, c: ze niet begrepen hoe iemand zo'n script kon schrijven. U hoort het al: pareltjes van meningen. Diverse malen moest ik me inhouden om mijn M&M's niet hard in hun gezichten te werpen, of ze uit te leggen dat films verschillende bedoelingen kunnen hebben. Het was voor mij duidelijk dat de film graag a: voorspelbaar wilde zijn, b: vaak expres clichés gebruikte op een overdreven manier, c: het script dus intentioneel niet briljant en niet ontzettend vernieuwend was. Het is jammer dat een groot deel van de zaal dat niet helemaal doorhad, en voornamelijk zat te etaleren wat een goede smaak ze dachten te hebben, terwijl ik ze dus nogal dom vond. Snowfever de film is geen hoogstandje op het gebied van dialogen of plotontwikkeling. Lees de synopsis en je weet hoe de film zal aflopen. Bij een formulefilm als deze maakt dat niet uit, is mijn mening. Voor het gros van de Hollywoodfilms geldt hetzelfde, maar daar zit niet de hele zaal hardop doorheen te zeiken. Ja mensen, ik ben geïrriteerd! Schijnbaar heeft men ineens erg weinig respect als er gekeken wordt naar iets in de eigen taal, en blijft er geen relativeringsvermogen over als er geen ondertiteling is. Dus, zat u gisteren in de City bioscoop bij de sneak preview, en was u door de film heen aan het praten en lachen? Begreep u dus eigenlijk helemaal niets van de intentie van de film (simpel vermaak)? Schaamt u zich diep! En nee, ik vond Snowfever ook geen geweldige film. Ik behoor ook niet tot de doelgroep denk ik, maar als de formulefilm die het moet zijn, vond ik hem best geslaagd. Het is een beetje als met de Teletubbies. Daar raakte men ook niet over uitgepraat, want wat was dat infantiel, achterlijk en stom. Het was te hoog gegrepen om te snappen dat de serie voor 2-jarigen was bestemd. 0 reacties donderdag, oktober 07, 2004
0 reacties woensdag, oktober 06, 2004
Boevengedrag
Eén van de dingen die Boef het leukst vindt in huis, is de wc rol aanvallen en al het papier eraf trekken. 
0 reacties zondag, oktober 03, 2004
0 reacties |
