 |
dinsdag, november 30, 2004
Geit
Ik wilde graag even vertellen dat ik heel erg veel van geitenkaas houd. Geitenkaas kan ik elke dag wel eten, zo lekker vind ik het. Vroeger was mijn lievelingskaas mozzarella maar toen geitenkaas in mijn leven kwam, was ik mozzarella snel vergeten. Het liefst eet ik geitenkaas warm met honing en tijm, op een broodje. Ik ken ook al een heleboel plekken waar ze dat soort broodjes hebben. Als ik een broodje ga eten in de stad kies ik de plek op basis van waar ze het beste broodje geitenkaas hebben. De laatste tijd heb ik nooit een broodje zonder geitenkaas in de stad gegeten. Andere kazen kunnen me gestolen worden. Ik hou van je, geitenkaas. Ik hoop dat je nooit uit mijn leven verdwijnt. Of dat ik plots geit-intolerant word. Wat een nachtmerrie! Nou, als mensen nog tips hebben over hele smakelijke broodjes geitenkaas dan moeten ze het aan mij vertellen. Geiten vind ik trouwens helemaal niet zulke leuke dieren. Een beetje sukkelig zijn ze. Alle dieren waar kaas van bestaat zijn sukkelig. Toeval? Of... (voor Inge) 
0 reacties zaterdag, november 27, 2004
Koulere
Dus. Kou. Wat is het nut van kou. Het enige wat ik kan bedenken is dat kou bestaat zodat we warmte meer waarderen. Het was gisteren heel erg koud en daardoor was ik een klein beetje chagrijnig. Toen ik de metro instapte zonder kaartje omdat er alleen zo'n automaat was voor chipknip en kleingeld en ik alleen een biljet van 5 had. En toen ik na een minuut vaststelde dat ik naast een boete uitdelende GVB meneer stond. Volgende halte eruit. Koud. De metro weer in (na vastgesteld te hebben dat er geen GBV meneren waren) en ongeschonden het doel bereikt. Daar deed ik de Blokker (stomme winkel) aan om een pluisjesafhaalborstel te kopen. Natuurlijk stond ik in de rij achter een onuitstaanbaar mens van tegen de 60 met hele, hele smaakvolle groen en gele oogschaduw op. Ik bedoel, ja ik was toen chagrijnig, maar op die leeftijd en met zo'n uiterlijk: nee. Volgens mij probeerde ze ook nog eens proletarisch te winkelen middels de befaamde verwisselde-prijsstickertjes-truuk. Ze vroeg met luide irritante stem aan de cassière of het aan te schaffen artikel nu 1,69 of 4,99 kostte. Want er zaten twee prijsstickertjes op. Dat ze nog precies zo'n zelfde ding (naar wat mijn oog kon opvangen een decoratie guirlande textiel) ging afrekenen waar alleen het prijsje van 4,99 op prijkte, verraadde haar natuurlijk geenszins. Inwendig lachte ik besmuikt. En ha, ik was aan de beurt. Ik wilde pinnen en het pinding stond schuin waardoor ik een stukje richting de vrouw moest schuiven. Die in de weg stond. En niet opzij ging. Is het raar om te veronderstellen dat iemand bij het opmerken van haar indewegstaan uit de weg gaat? Dat diegene bij de aanraking van een schouder die er bij wil een stap verzet? Het leek me allemaal ontzettend eenvoudig. Maar ik stond daar, in de Blokker, aan een stomme vrouw fysiek duidelijk te maken dat ik er even bij moest, en ze bleef gewoon staan. Als een koppige ezel (met groen en gele oogschaduw op). Toen balkte ze: "In plaats van te staan duwen kun je ook gewoon even vrágen of je er bij mag." Jammergenoeg durf ik zo iemand dan toch nooit ontzettend brutaal en onbeschoft van gepaste repliek te dienen dus deed ik mijn best om zo nep en sarcastisch mogelijk "Sorry mag ik er even bij" te zeggen. Daarna liep ik weg terwijl ik zwoer nooit van mijn leven groen en gele oogschaduw op te doen. 0 reacties vrijdag, november 26, 2004
Magnetron pizza
Snacks uit de magnetron zijn mijns inziens niet te vertrouwen. Ik heb ervaringen met magnetronloempia's (niet lekkers van Beckers) en dat was geen fijne ontmoeting. Viezigheid heet dat. Nu heeft Beckers inmiddels een hele reeks aan magnetronversnaperingen, stuk voor stuk uiterlijk onaantrekkelijk. Beckers heeft op dit moment een aanbod van producten die makkelijk en snel in de microwave bereid kunnen worden, zoals het microwave saucijzenbroodje, kipspiesen, kippenboutjes en de (mini-)frikandel. Om deze producten te ontwikkelen en te produceren heeft Beckers van de nieuwste technologieën gebruik gemaakt. beckers.nl Ten eerste wil ik graag opmerken dat we in het Nederlands ook een woord hebben voor microwave maar wellicht vinden ze het bij Beckers in het Engels wat minder goor klinken. Kipspiesen en frikandellen uit de microwave? Ontwikkeld met gebruik van de nieuwste technologieën? Ongewild zie ik allerlei mutatieprocessen en genmanipulatie aan mijn geestesoog voorbij trekken, maar bij Beckers doen ze het vást helemaal anders. Nu hebben ze ook een Kroket Burger (leuke reclame wel), die ik voor geen meter vertrouw. Kroketten zijn al verdacht, maar ik verdring tijdens het consumeren altijd de gedachte aan paardenafvalvlees en orgaanresten. Als het ding ook nog eens uit de microwave komt èn een antikroketvorm heeft, wordt het moeilijk om de kroket zonder vieze bijsmaak te verorberen. Ik nodig u tevens uit het Krakend Kroketten Nieuws (pardon?) te lezen en te genieten van prachtige zinnen als: "De kroketburger is een ovale burger, die bestaat uit een grove panade, deze zorgt voor extra krokantheid, en een heerlijke, blanke, zachte rundvleesragout." 
Dus de, eh, grove panade zorgt ook voor de heerlijke, blanke, zachte rundvleesragout? Dan voelt die zich tenminste niet alleen. Maar goed, ik ging iets heel anders vertellen. Vandaag heb ik geleerd niet de magnetronstand van mijn combimagnetron te gebruiken op diepvriespizza's. Ik was zelf niet de schuldige, dat was iemand anders (Klaas! Klaas!). Een pizza doe je in de oven, en zo'n magnetronoven heeft dus ook een ovenfunctie. Het is heel onsmakelijk om pizza te laten bereiden door de magnetronfunctie. Ik heb nog nooit zo'n smerige pizza gezien. Het tomatenspul was helemaal aan het borrelen en bubbelen en spetteren, en de champignonnetjes lagen zielig weg te kwijnen. Nooit meer doen hè Klaas. Het is maar goed dat bij de verdeling van de huisraad ik de magnetron krijg. Oh, microwave, pardon. 
Het resultaat van een pizza in de magnetron. 0 reacties donderdag, november 25, 2004
Oililik
Er zijn dingen waar ik gewoon niet van hou. Dingen waar ik kriebelig van word en waar ik me een beetje onaangenaam van ga voelen. Zoals bijvoorbeeld volwassen vrouwen met Oilily tassen. Die felgekleurde, met blindmakende bloemenpatronen er op gedrukte tassen. Het kan eigenlijk al net niet bij kleine meisjes. Het is zo hypervrolijk dat je er depressief van wordt. Ik had ooit een Oilily-jas met aan de binnenkant zo'n hysterisch stofje. Die moest ik dus met mijn ogen dicht uittrekken en zorgvuldig met alleen de buitenkant buiten aan de kapstok hangen. Moge het duidelijk zijn, volwassen vrouwen: die tassen zijn stom. Stom! Het enige wat van Oilily een beetje mag zijn de kindertassen, die zijn vaak wel grappig, al kunnen ze ook behoorlijk kantje boord zijn, qua overdreven fleurige fruitigheid. Dat soort tassen: laten liggen. Ze zijn nog veel te duur ook.  
Deze kunnen dus niet dames. Echt niet. Óók niet als je je "jong van geest" voelt. Juíst niet dan. 
Deze kan net. Alleen jammer dat er Oilily opstaat. 
Een twijfelgeval. Geinig die gekke pompoen, maar ook wel erg eng blij. Zoals Jack Nicholson in The Shining. Een grote, maniakale lach. Leuk. Maar eng. 0 reacties dinsdag, november 23, 2004
Gezellig
Wat is dat voor woord. Gezellig. Zeg het maar een paar keer hardop. Gezellig. Het begint bij mij al heel snel te klinken als een ziekte. Iets met een tumor. Gezellig. Eigenlijk moet gezellig altijd cursief geschreven worden. Dat past beter. Dan klinkt het terwijl je het leest al precies zoals het moet klinken. Als een kutwoord. Gezellig. Het feit dat het alleen in het Nederlands bestaat zou moeten indiceren dat het een kutwoord is. Ik zou willen dat ik nóóit gezellig zei, maar dat is niet zo. Ik zeg het als ik niks anders weet te zeggen. "Wat heb je dit weekend gedaan?" "Naar de film geweest met een vriendin" "Oh gezellig". Nou dan heb ik meestal even een inwendige wegtrekker want ik kan gewoon niet geloven dat ik dat net gezegd heb. Ik zou willen proberen om voortaan met z'n allen nooit meer gezellig te zeggen. Of te schrijven. Verzin maar wat anders. Suggesties zijn welkom. Bah. Ongezellig kutwoord. 0 reacties 0 reacties vrijdag, november 12, 2004
In de trein Twee als bouwvakkers uitziende mannen stappen in. Met zo'n gereedschapsgordel om, schoenen met stalen neuzen en kleren met stoere vlekken. De ene doet met het knopje meteen de treindeuren dicht. "Anders wordt het zo koud in de trein," zegt hij. "Wat een opmerkingsgeest," zegt de ander. "Ja, dat komt door dat boek wat ik nu lees. 'Uw brein in topconditie'." "Zo zo". "En ik kan niet eens lezen!" "Hahahahaha!" "Hahahahaha!" "1 à 2 procent van de mensen in Nederland schijnt nog analfabetisch te zijn hè. Hoe is het in godsnaam mogelijk." "Ja, drie keer struikelen en je ligt in een school." "Eén keer bellen en je zit bij het LOI." "Hahahahaha!" "Hahahahaha!" Soms vind ik in de trein zitten best leuk. 0 reacties woensdag, november 10, 2004
Heus niet alle Belgen zijn dom
Zojuist in het journaal op Nederland 2: een stukje uit het Belgische nieuws waarin een verslaggever een parallel trekt tussen de toestand in Den Haag en "de moord op Vincent van Gogh". 0 reacties maandag, november 08, 2004
0 reacties donderdag, november 04, 2004
Steven Sodabread
Gisteren zag ik (eindelijk) Ocean's Eleven. Ik vond de film vermakelijk, en ja: ik slaakte een klein gilletje toen Brad Pitt in beeld kwam. Meneer Clooney was ook niet lelijk maar af en toe zijn zijn immer cool gefronste wenkbrauwen iets te veel voor me. Nu kijk ik uit naar Ocean's 12, waarvan de trailer weer veel van dezelfde pret beloofd. Toch moet ik gniffelen om het commentaar van iemand op de IMDb, die onder het kopje Clichés 11 schrijft: "I'll have to be upfront and write firstly that I am no big fan of Steven Sodabread. He has yet to impress me with any of his movies. IMHO he is one the most over-rated directors around today. His only saving grace is that many of his films make money for their studios. I can just imagine how the execs got together the ideas for this crap: Cliché 1. "Hey, wouldn't it be great to have a divorced couple who miraculously get back together at the end?" Er...Like 'Abyss'? 'Independence Day'? And numerous other films? No! Cliché 2. "We gotta have two inept thieves in the movie, who always bicker and fight. It'll be hilarious." It bloody well won't ya know. Cliché 3. "We can't have a black bad guy running the Casino...or an A-rab...so...we'll make him an Italian type! Yeah." Hmmmmpph! Cliché 4. "Let's have a guy with a funny British Cock-er-ny accent." Oh yeah. And make sure it's played by an American actor too. Cliché 5. "Everyone is gonna wear great designer clothes." Which never get dirty. Even when they've just left prison? Cliché 6. "A shoot out? Sure." Well, it's de rigeur these days. Goes without sayin'. Cliché 7. "If we fill it with a load of today's top stars, no-one'll notice the plot holes." Ya think? Cliché 8. "You gotta get Andy Garcia!!" Cliché 9. "The guy in charge of the gang would NEVER use a gun." Cliché 10. "Everyone's gotta look cool." (Refer to Cliché 5.) Cliché 11. "They'll never guess the ending." Mmmmmmmm." Hihi. 0 reacties dinsdag, november 02, 2004
0 reacties |
