 |
vrijdag, december 31, 2004
Oh is dat vandaag
Ik zat net apathisch naar het beeldscherm te staren omdat ik niet weet wat ik moet schrijven. Dus schrijf ik dat maar. Bij het apathisch staren had ik zelfs mijn mond open. Apathisch hè. Dat zou ik ook denken! Hee ehm, houdt u van oliebollen? Want die hoor je vanavond te eten hè. En champagne (drinken dan). En dan roepen: gelukkig nieuwjaaaaaar. En blij kijken en de goede voornemens met elkaar doornemen enzo. Want dan is het 2005 en dat is een nieuw jaar en om de een of andere reden is dat erg bijzonder, dat er een ander cijfertje aan het uiteinde van het jaartal staat. Ik weet niet waarom dat bijzonder is maar ik snap ook niet waarom je met kerst geen boerenkool mag eten, dus zo gek is dat niet. Ik snap ook niet waarom mensen 's middags al vuurwerk afsteken maar misschien willen die mensen allemaal al lekker slapen om 12 uur en denken ze, ja dat vuurwerk heb ik natuurlijk niet voor niks gekocht, ik ga het afsteken ook en het kan me niks schelen dat allemaal fietsers heel erg schrikken als er een rotje voor hun wiel rolt, want ik heb dat vuurwerk natuurlijk niet voor niks gekocht. Maar om 12 uur wil ik slapen! Dus. Dat de lekkernijen u maar goed mogen smaken en dat de kater meevalt en dat u niet met uw hand in een rotje loopt en vingers kwijtraakt en dat u niet uitglijdt in natte rode vuurwerkdrab en dat uw huisdier niet getraumatiseerd raakt door de harde knallen en dat we allemaal de loterij winnen en dat het niet te vaak regent en dat het allemaal maar gewoon leuk is en niet vervelend of stom en dat je daar ook zelf aan meehelpt door niet vervelend of stom te doen, zodat het hopelijk nog een beetje leuk wordt in de wereld. 0 reacties zaterdag, december 18, 2004
De kerstboomkroket
Er was eens een kroket. Het was niet zomaar een kroket. Het was een kroket voor in de kerstboom. De kroket was nogal trots op zijn kerstboomlusje, maar hij werd erg gepest door de rest van de kerstversiering. Hij lag daarnaast, in een apart bakje. Toch riepen de sneeuwpoppen, kerstmannen, engeltjes en sterren de hele tijd nare dingen naar hem. Zoals "nepkerstbal, je hebt geeneens glitters". Dat klopte, want kroketten hebben geen glitters en deze was heel realistisch nagemaakt. Of ze zeiden "niemand koopt jou want je valt niet op in een groene boom". En zelf waren ze allemaal wit met rood of goud ofzo, dus dat zat dan wel goed volgens henzelf. De kroket baalde als een stekker. Want hij had een hekel aan kerstige kerstversiering. Vooral de kerstmannen en sneeuwpoppen jaagden hem de stuipen op het lijf. Ze hadden hele enge grijnzen op hun gezicht die nooit verdwenen. En de sneeuwpop had een wortel als neus. Dat vond de kroket niet normaal. Een wortel als neus. Dat is gewoon raar. De kroket lag dagen te wachten tot hij gekocht zou worden door een kerstboomversierder. Maar iedereen kocht alleen maar enge kerstmannen en gemene engeltjes. De engeltjes waren hartstikke schijnheilig want die deden ook heel onaardig. Ze keken lief maar ondertussen maakten ze frituurgeluiden om de kroket te pesten waarna ze heel hard moesten lachen. Of ze zeiden dat hij bloot was omdat hij geen broodje had. Als er iemand bij de kerstversiering stond hielden ze zich gedeisd en dan vond iedereen ze schattig. De kroket was erg ontdaan door deze onrechtvaardigheid. Zelf was hij zo blij dat er eens wat anders was om in een kerstboom te hangen. Hij dacht dat de mensen weleens genoeg zouden krijgen van die kerstmannen enzo. Maar het leek alsof hij niet eens opviel. Het ergste vond hij het als de kerstmannen "ho ho ho" gingen roepen om hem kwaad te maken. Als de kerstmannen "ho ho ho" riepen, werd de kroket onpasselijk en ging hij rare geluiden maken. Daar konden de andere kerstversieringen dan uren om gieren. Zo oneerlijk was dat, want hij kon er ook niks aan doen dat hij er misselijk van werd! Eén keer had de kroket durven zeggen "je bent zelf stom kerstman want je hebt een heel dikke buik". Een moment had hij zich licht euforisch gevoeld, maar toen zei een sneeuwpop: "En jij bent gevuld met onduidelijk uitziende ragout, lelijke kroket". Daar kon hij niks tegenin brengen en sindsdien hield hij dan maar zijn mond. Na weken van pesterijen en geroddel achter zijn rug, dacht de kroket dat hij binnenkort wel bij de koopjes zou worden gelegd. Dat was de grootste nachtmerrie voor een kerstversiering! Bij de koopjes worden gelegd voordat kerst geweest was, was de grootste vernedering die je je kon voorstellen. Bang lag hij te wachten tot het moment van waarheid zou komen. Maar de kroket hoefde niet te vrezen. Op een dag kwam Ted langs de kerstversiering. Ted had een snackbar en de snackbarkerstboom moest nog slingers hebben. Daar liep hij naar te zoeken toen hij de kroket zag liggen. "Ja!" riep hij uit. "Een kerstboomkroket, wat een wonder!". De kroket durfde haast niet te kijken want even dacht hij dat zo'n stomme sneeuwpop hem weer in de maling aan het nemen was. Maar Ted was echt opgetogen. Hij bewonderde de kroket en hield hem voorzichtig in zijn hand. "Wat zal deze schitterend staan tussen mijn kerstboomhamburgers en kerstboomfrietzakken!". De kerstmannen, sneeuwmannen, engeltjes en andere arrogante kerstversieringen keken stomverbaasd toe en de kerstman vergat zelfs om te glimlachen en "ho ho ho" te zeggen. Ted had niet eens een blik op hen geworpen. Dat was nog nooit gebeurd. Maar Ted van snackbar Ted Kroket was nog nooit zo blij geweest met zijn kerstboom, die trouwens wit was en van plastic. En de kroket kreeg veel aandacht in de snackbar want hij was de meest bijzondere kerstbal die de bezoekers ooit hadden gezien. 0 reacties donderdag, december 16, 2004
Bij toeval ontdekt
Misschien ben je wel een hele slechte typerd en had je het nooit door, want www.gogle.com www.googel.com en www.gogole.com komen ook allemaal uit op Google. 0 reacties maandag, december 13, 2004
Hoest?
Ja, nu wilt u natuurlijk weer dat ik een vrolijk stukje produceer. Maar dat gaat helaas pindakaas niet door. Daar kijkt u even van op uw neus hè. Nou, dat geeft niet hoor, we kijken allemaal weleens op onze neus. Ik zal de oorzaak van alle misère even ophelderen: ik ben verkouden. En dat is een heel ernstige zaak voor iemand die nooit ziek is (zoals ik). Ik moet steeds hoesten, zo erg dat ik er wakker van word en ik heb een snotneus en pijn in mijn keel. Inmiddels zuig ik de hele dag door op allerhande keelpastilles en werk ik thijmsiroop naar binnen. Snapt u nu dat ik geen opgewekt verhaaltje voor u wil schrijven? Dat ik hartstikke zielig ben en zorg en medelijden en warme kippensoep verdien? Mooi zo, dat doet me deugd. En hoe gaat het met u in deze dagen van snel dalende temperaturen? Heeft u het al aan uw keel en luchtwegen? Of griep misschien? Laten we het daar fijn over hebben met z'n allen en doen wie er het zieligst is. Maar als u een gebroken been ofzo hebt mag u niet meedoen hoor, dat is niet eerlijk! Gebroken botten en nog ergere zaken tellen niet want dan win je veel te makkelijk. Oh en wat is uw favoriete keelzuigsnoepje? Spannend hoor! 0 reacties vrijdag, december 10, 2004
Wat ik me weleens afvraag
Kunnen trams ook achteruit rijden? Hoe stoppen ze de streepjes in de tandpasta? Hoeveel en wat voor mensen zijn er in dienst om de vragen bedenken voor Triviant? Waarom heet het 'aanrecht'? Hoe krijgen ze vitamines in een pil? Waarom hebben tekenfilmfiguren meestal van die enge stemmen (zoals de Troetelberen) 0 reacties |
